Vol avondstukken gespeeld door

“De Ware Vrienden”

sedert de oprichting van de Gemeentelijke Feestzaal  te Aalter-Brug

Verschenen in de media op  zondag 1 november 2015

Toneelvereniging De Ware Vrienden uit Aalter-Brug

Uit een voetbalclub die tijdens de Tweede Wereldoorlog actief was in Aalter-Brug, groeide onmiddellijk na de bevrijding (in het najaar van 1944 dus) toneelclub De Ware Vrienden. Aalter-Brug kreeg mede dankzij ‘hun’ burgemeester Karel Bockaert en dankzij de inzet van diens schoonbroer Emiel Thienpont een eigen kerk net voor de oorlog en ontwikkelde zich tot een gemeenschap met een eigen dynamiek. Het uitbouwen van een verenigingsleven hoorde daar ook bij. 

In dat verband publiceren wij hier graag een artikel dat bij het 10-jarige bestaan van de vereniging werd gepubliceerd in een lokaal blad (waarvan nauwelijks exemplaren zijn bewaard). Het stuk is van de hand van (de enkele jaren geleden overleden) Roger Van Laere, die tientallen jaren lokale correspondent was voor diverse kranten en bladen (hier onder schuilnaam).

"Bij het 10-jarig bestaan der Toneelkring ‘De Ware Vrienden’ van Aalter-brug.

Door Roger Vanaalter.

Met het ‘Rare Avontuur’, een komische fantasie van Hoogeveen, die op beide Kerstdagen in de zaal van Marcel van Cleven opgevoerd wordt, zijn de jongens van de kleine maar o zo ijverige toneelkring ‘De Ware Vrienden’ van Aalter-brug aan hun 10de verjaardag, die ze    na de vertoningen in intimiteiten zullen vieren, verzekerde ons de voorzitter dhr.  Henri Vandewalle.
Met hun nieuwe opvoering zullen ze 57 toneelavonden gevuld – en 26 verschillende stukken voor het voetlicht gebracht hebben met de bijzondere verdienste steeds op te treden met totaal eigen spelers.
Wij kunnen niet nalaten even stil te blijven staan bij al het pionierswerk met bescheiden middelen door deze kranige jongelingen verwezenlijkt en zijn fier hun kleine maar reeds schitterende geschiedenis te vertellen aan onze lezers. Of liever zullen we hun voornaamste verrichtingen over tien jaar eens afrollen om in toneeltermen te blijven.

In 1944 werd door enkele jongelingen van wal gestoken met een toneelkring die zij de zeer treffende benaming gaven ‘De Ware Vrienden’ – naam die ten volle gerechtvaardigd blijkt te zijn, want tot hiertoe zijn de leden ervan echte vrienden – en begonnen met grote werklust aan hun eerste rollen en aan de toneelzaal die ze niet zonder moeite en veel opoffering en ook met medewerking van diep meevoelende personen van de brug konden opbouwen.
Aan het roer vinden wij nog steeds voorzitter Henri Vandewalle en hebben de verdienstelijke schrijvers Robert Bonamie, Gerard Van Maldeghem, Gerard Roets en Gustaaf Boute ook het hunne bijgedragen tot het welslagen van hun kleine groep.  Als proost kenden ze E.H; Den Haerinck en E.H. Van Haelst, en uit hun spelersleden kwamen reeds drie geestelijken voort die hun kameraadschap op nieuwe plaatsen samen met hun Goddelijke roeping nog gingen uitbreiden. We noemen de E.H. Mattheeuws Firmin, Huyvaert Henri en Vermeersch Joris, alle temperamentvolle jongens die nu voor God optreden.
De heer Windels was regisseur gedurende verscheidene jaren en bracht aldus ook zijn steentje bij, maar vooral was het hun duurbare vriend, eerw. Pater Fedor, nu pastoor te Uitbergen, die hen hielp groot worden.

Traden ze niet op in verschillende gemeenten en durfden ze het niet aan om voor de Nationale Jury te verschijnen met een werk dat bovendien gerangschikt werd en waarvoor ze het diploma van 2de categorie kregen. Dit werd een onvergetelijke dag voor de jongens van de Brug.

Of ze het ook nog niet goed weten dat ze met hun bekrompen weelde en hun miezerige toneelzaal met dito podium geen grootse indruk zouden verwekt hebben bij de prachtige heren-juryleden en daarom heel diplomatisch deze klip omzeilden door de maag – die de grootste verzoener is welke men zich kan indenken – van die deftige heren te strelen met een goede lunch, hen aangeboden in de villa van dhr. Thienpont, de gedienstige redder in nood.

Ja, dit waren van die dagen zie, van melk en honing die de werkbietjes ‘De Ware Vrienden’ gretig opsnoven en bewaarden in hun grote korf, hun vriendenhart.

Ze gaan er prat op ‘De Ware Vrienden’, aangesloten bij het Algemeen Kristen Vlaams Toneelverbond, de eerste liefhebbersclub te zijn die terzelfdertijd subsidies of geldelijke steun [te] ontvangen van Staat, Provincie en Gemeente, wat er op wijst dat ze ook van hogerhand gewaardeerd worden door hun prestaties.
Doch ook brachten soms zware lasten hun bijna op de knieën, maar nooit versaagden ze terwijl ze in hun dikwerf onbeholpen radeloosheid nooit tevergeefs aanklopten bij de heren Bockaert en Thienpont.

De grootste verdiensten komen tenslotte toe aan degenen die heden in de branding staan en spijts de laatste moeilijkheden rustig het hoofd boden aan alles, en heden op het podium zullen staan om de mensen van Aalter-brug hun sympathie te betuigen in een geestdriftige opvoering. We nemen onze muts af voor die noeste werkers die hun vrienden-liefde nog eens betuigen zoals tien jaar geleden toen ze op hetzelfde schamele podium stonden.
Maar kwam onze Lieve Heer ook niet ter wereld in een stalletje te Bethlehem en overstraalde Hij niet gans de wereld door zijn allesomvattende liefde van daaruit?…

Vrienden van ‘Ware Vrienden’ ons eresaluut!"